Tag: К

КАРАНФИЛОВ, Ванчо (село Ораовица, Радовишко, 10. IX 1956) – стрелец. На Параолимписките игри во Сиднеј (Австралија, 2000), во дисциплината МК пиштол слободен избор, го зазел петтото место, а во Атина (Грција, 2004) освоил сребрен медал. На Светското првенство во Сантандер (шпанија, 1998) бил втор, а во Хвасунг (Јужна Кореја, 2002) поединечно второ и двапати трето… Continue reading КАРАНФИЛОВ, Ванчо

КАРАНФИЛСКИ, Борислав Трајков (Куманово, 31. Ⅶ 1928) – патофизиолог, редовен проф. на Мед. ф. во Скопје. Дипломирал медицина во Скопје (1956). Докторирал на темата за влијанието на слезенката во прометот на маркираните еритроцити (1961). Во постдипломската настава го предавал предметот по нуклеарна медицина (1980). Директор на Институтот и шеф на Катедрата по патофизиологија со нуклеарна… Continue reading КАРАНФИЛСКИ, Борислав Трајков

КАРАНЏУЛОВ, Иван (Прилеп, 1856 – Софија, 5. Ⅴ 1930) – претседател на Извршниот комитет, а потоа на Националниот комитет на македонските братства, пратеник во бугарското Народно собрание и главен обвинител на Врховниот суд. Се школувал во Цариград и правни науки завршил во Франција. Како долгогодишен претседател на Комитетот, одржувал блиски врски со ВМРО на Т.… Continue reading КАРАНЏУЛОВ, Иван

КАРАНЏУЛОВ, Никола (Прилеп, 1876 – с. Селце, Прилепско, 28. Ⅶ 1904) – учител и револуционер. Се школувал во Прилеп, Битола, ќустендил и во Загреб. Како учител во Прилеп (1898–1899) раководел со ОК на ТМОРО. Учителствувал во Куманово и во К. Паланка. Бил уапсен (Ⅲ 1903), но избегал од затворот во Битола. Учествувал на Прилепскиот конгрес… Continue reading КАРАНЏУЛОВ, Никола

КАРАСТОИЛОВ, Стојан (Стојан војвода) (с. Старчишта, Неврокопско, 1848 – с. Кресна, 24. XI 1878) – војвода во Кресненското (македонско) востание (1878–1879). Пред Востанието бил ајдутски војвода во долината на р. Струма. По извршените подготовки, заедно со другите војводи, со 400 борци го нападнале османлискиот гарнизон во кресненските анови (5/17. Ⅹ 1878) и ослободиле 35 села… Continue reading КАРАСТОИЛОВ, Стојан

КАРАСУЛИЈАТА, Иван Христов (Дилбер Иванчо) (с. Карасулја, Солунско, 1875 – Тиквешијата, јули 1905) – гевгелиски околиски војвода на ТМОРО. Повеќе години дејствувал во Гевгелиско. Загинал во Тиквешко во борба со османлиска војска. Опеан е во неколку македонски народни песни. ЛИТ.: Иван=о Карасулиџта „Дилбер Иван=о”, „Македонски вести”, Но 24, Со-фиџ, 1935, 1–2. С. Мл.

КАРАТАШО-ЦАМИ, Димитар (Негуш, 1798 – Белград, 1861) – учесник во Негушкото востание во Македонија (1822), а по неговото задушување и во Грчкото востание. Бил полковник во грчката војска и аѓутант на грчкиот крал Отон. Го организирал востанието на Халкидик (1854), Јужна Македонија, и се потпишувал како „Главен шеф на Македонија”. Учествувал и во борбата за… Continue reading КАРАТАШО-ЦАМИ, Димитар

КАРАТАШО, Анастас (с. Добра, кај Бер, 1764 – Навпакт, 1830) – арматол од Јужна Македонија. Бо-рец против османлиското владеење во Македонија, еден од водачите на Негушкото востание (1822). По неупехот на Востанието заминал за островите Скопелос и Скјатос, каде што им се приклучил на грчките востаници. Учествувал во повеќе битки во кои се истакнал со… Continue reading КАРАТАШО, Анастас

КАРАТЕТО ВО МАКЕДОНИЈА – нова спортска дисциплина кај нас. Доминираат два стила: шото-кан и вадо-рју. Карате сојуз на Македонија е формиран во Скопје, на чело со Цветан Цветковски (1972). Во него се регистрирани 15 клубови и 17 секции со околу 9000 членови, од кои 1305 натпреварувачи во машка и женска конкуренција. Било организирано Првото првенство… Continue reading КАРАТЕТО ВО МАКЕДОНИЈА

КАРАХАСАН, Мустафа (Мустафа, Карахасан) (Скопје, 1920 – Бел-град, 2002) – раскажувач, романсиер, книжевен критичар, драм-ски автор, истражувач од турската националност од РМ. Завршил Филозофски факултет во Скопје. Бил професор, борец во НОБ (од 1941). Новинар во редакцијата на в. „Бирлик”, потоа и главен и одговорен уредник, директор на ОУ „Тефејуз” во Скопје, советник во Бирото… Continue reading КАРАХАСАН, Мустафа

КАРАЏА, Ташко (с. Д’мбени, Костурско, Егејскиот дел на Македонија, 14. Ⅱ 1914 – Солун, 23. Ⅴ 1942) – активист на македонското и на грчкото комунистичко движење, секретар на Окружниот комитет на КПГ за Катерини, активен учесник во антифашистичкиот отпор. Во 1942 г. бил уапсен, осуден на смрт и убиен од германските власти. ЛИТ.: Егејска Македонија… Continue reading КАРАЏА, Ташко

КАРАЏИќ, Вук Стефановиќ (Тршиќ, 1787 – Виена, 1864) – српски филолог, етнолог, фолклорист, историограф, лексикограф, преведувач и творец на современиот Планината Караџица Вук Караџиќ српски литературен јазик и правопис. Најпознат собирач и публикувач на српското усно народно творештво. Прва збирка му е „Мала простонародна словено-српска песнарица” (1814). Без јасна претстава за балканските народи и јазици,… Continue reading КАРАЏИќ, Вук Стефановиќ

КАРАЏИЦА – висока планина што го зафаќа западниот дел од масивот Јакупица и има правец на протегање ји–сз. Спрема северозапад продолжува во Сува Планина. Западната планинска страна се одликува со стрмни и високи отсеци кои речиси вертикално се спуштаат во кањонската долина на Треска. Највисоки врвови се Караџица (2.473 м), Попово (2.380 м), Убава (2.350… Continue reading КАРАЏИЦА

КАРАЏОВ, Димитар (Ново Се-ло, Штип, 21. Ⅶ 1897 – 1956) – дипл. град. инж., вонр. проф. на Градежниот факултет во Скопје (од 1952 до смртта) по предмети од областа на патиштата, декан на Техничкиот факултет. На Факултетот дошол во 1949 г. (како доцент). Дипломирал во Белград (1925), по што работел на граде-ње патишта и железници… Continue reading КАРАЏОВ, Димитар

КАРБИНЦИ – село во Штипско. Се наоѓа од левата страна на р. Брегалница, во западното подножје на планината Плачковица, на надморска висина од околу 300 м. Со Штип е поврзано со локален пат. Тоа е населено со Македонци, а нивниот број изнесува 673 ж. Главно занимање на населението е производство на житни култури, посебно на… Continue reading КАРБИНЦИ

КАРГОВСКА-КЛИСАРОВА, Аница Димкова (Скопје, 30. Ⅰ 1933) – анатом, редовен проф. на Мед. ф. во Скопје (1986). Дипло-Аница Карговска-Клисарова мирала медицина во Скопје (1961), а докторирала во Белград за супракоронарните миокардни снопови и нивното влијание на коронарните артерии (1972). Ги ис-тражувала типовите на дистрибуција на коронарните артерии и развојните малформации на срцето. шеф на Катедрата… Continue reading КАРГОВСКА-КЛИСАРОВА, Аница Димкова

КАРДИЈА – средновековно утврдување. Го подигнал византискиот император Василиј Ⅱ по освојувањето на Воден (1015), во средината на теснината, западно од Воден, за да го затвори теснецот и да ја зајакне одбраната на градот. Според името, се смета дека се наоѓало во средината, т.е. во срцето на теснината. ЛИТ.: Иоаннис Сцѕлитзае Сѕнопсис Хисториарум, рец. И.… Continue reading КАРДИЈА

КАРЕВ, Никола (Крушево, 1877 – с. Рајчани, 1905) – учител, социјалистички и национален деец, револуционер и војвода. Завршува четврти клас во Битолската гимназија, а на 16 години заминува на печалба во Бугарија. Заедно со Васил Главинов, под чие влијание ги прифаќа социјалистичките идеи, ја основаат Македонско-одринската социјал-демократска група (1896). Подоцна, со Веле Марков формира социјалистичка… Continue reading КАРЕВ, Никола

КАРЕВ, Петар (Крушево, 1879 – Скопје, 1951) – револуционер, социјалист, брат на Никола Карев. Учествувал на Првата социјалистичка конференција во Крушевско (1900). Станал член на Крушевскиот окружен комитет на МРО (1904). Бил во отомански затвор (1910). Во текот на 1944 г. бил осуден и животот го завршил во затворот во Идризово, Скопско. ЛИТ.: Историја на… Continue reading КАРЕВ, Петар

КАРИКАТУРАТА ВО РМ. Смешен и сатиричен цртеж со или без текст, во кој се изобличува реалното преку смешно, гротескно или пародично толкување на личностите и настаните. Корените на македонската карикатура се во фолклорната традиција. Карикатурата се развила во времето на НОБ (В. Поповиќ-Цицо), а подоцна во рамките на „Остен” (В. Јоциќ, Д. Марковиќ, Ѓ. Варга,… Continue reading КАРИКАТУРАТА ВО РМ

КАРОВСКИ, Лазо Трајков (Кавадарци, 17. Ⅱ 1927 – Скопје, 3. Ⅱ 2000) – еден од првите македонски поети по Ослободувањето, романсиер, детски поет, литературен историчар и фолклорист. По завршувањето на гимназијалното образование во родниот град и во Скопје, дипломирал на Катедрата за југословенски литератури и македонски јазик на Филозофскиот факултет во Скопје, каде што и… Continue reading КАРОВСКИ, Лазо Трајков

КАРОЛАК, Станислав (Станисљањ Каролак) (Жирардув, Полска, 22. Ⅱ 1931) – полски лингвист, славист, романист, теоретичар на јазикот, специјалист во областа на семантичката и формалната синтакса. Автор на една од современите семантички теории на глаголскиот вид, применета во монографии од повеќе македонски автори посветени на глаголскиот вид во македонскиот јазик. Излагањето на теоријата (од С. Каролак)… Continue reading КАРОЛАК, Станислав

КАРПИНО – манастир (в. „Воведение на Богородица”) КАРПИНСКИ АПОСТОЛ – полн изборен апостол од почетокот на ⅩⅣ в., македонска редакција на црковнословенски; 133 Лист од Карпинскиот апостол (ⅩⅣ в.) истиот период и со еден ирмологиј од понов датум. Според јазичните особености целиот кодекс е пишуван во манастирскиот комплекс Карпино (Кумановско), а е подврзан подоцна. Содржи… Continue reading КАРПИНО манастир

КАРСТ ВО РМ – комплекс специфични морфолошки облици и хидролошки појави во карбонатните области. Облиците на релјефот во карстот се претставени со затворени депресии со различни димензии кои му даваат посебен изглед и физиономија. Втора одлика на карстот е неговата хидролошка противречност: голема безводност на површината, а богатство со вода во внатрешноста на варовничките маси.… Continue reading КАРСТ ВО РМ