ГОЛИНИ

ГОЛИНИ – обесшумени, потполно голи или слабо обраснати шумски земјишта, настанати со уништување на шумите. Истовремено претставуваат поројни подрачја, од каде пороите го загрозуваат другиот животен и производен простор. По Втората светска војна Македонија наследи 337.217 ха голини или 31.7% од вкупната шумска површина, групирани во три географски подрачја и во 12 реони: Географски Број на реони Површина ха % подрачја 30.000 стиха во духот на македонската народна поезија. Бил учител во родното село, во Крушево и извесно време писар во ман. „Св. Јован Претеча” кај Серез. Бил активен учесник во црковната и културно-просветната борба за употреба на македонскиот јазик во богослужбата и во училиштата. За фолклористот и етнограф Стефан Верковиќ собирал фолклорен материјал (1865-1893) и притоа како народни ги лиферувал и своите авторски стихови како божем стари народни песни од претхристијанското време. Така се појавиле неговите литературни мистификации „Веда 1. Централен реон 4 169.468 50,3 Словена”. Ј. Гологанов подоцна 2. Западен реон 6 97.017 28,8 се иселил во Цариград (1894). 3. Источен реон 2 70.732 20,9 Во првите две децении по Втората светска војна македонското шумарство беше зафатено со организирање разни шумски активности со цел да се искористуваат шумите, за нивно одгледување и заштита и не беше во состојба да се ангажира и околу голините. Радикален пресврт настана од 1970 г., по формирањето на Републичкиот фонд за пошумување на голините (од 1974 г. Совет), кој изготви Долгорочна програма за мелиорација на голините за периодот 1971–1991 г., во кој за пошумување беа предвидени 94.000 ха. За реализација на оваа програма беа направени и други подготовки во организацијата на работата, осовременувањето на производството на садниот материјал (контејнерски системи), набавката и употребата на современа механизација и др. Планот беше исполнет со 260%. По завршувањето на Програмата, Фондот се расформира, а со тоа акцијата за пошумување замре. Проблемот со голините во Република Македонијаи понатаму е присутен. Ал. Анд. Иван Гологанов: факсимил од насловот и една страница од „Веда словена“