ПОЈАС – дел од народната носија. Најчесто бил волнен, ткаен четворно, со алова или со морава боја на основата. Бил долг 3 до 4 м, со широчина од 15–20 цм, а најчесто бил орнаментиран со прави хоризонтални шарки и мотиви на окца и кутијке. Во долниот дел (којшто не се гледал) бил орнаментиран со прави хоризонтални шарки (пруќе) на темно-борда основа. По краиштата машкиот појас бил украсуван со усукани конци (реси). Во првите децении на минатиот век е забележителна појавата на ткаење на машки појаси во кариран дезен. Во кумановскиот регион се среќава појасот наречен ѕунка или ѕуница, кој бил ткаен од волнена преѓа, декориран со хоризонтални шарки, широк околу 5 цм. Појасот ѕуница се спомнува и како широка зунка, долга до 2,5 м, што се опојасувала над скутачата. Постои и т.н. алов појас, ткаен со хоризонтални шарки пруќе или на горниот дел орнаментиран со кола, а на долниот со прави шарки пруќе. Појаскиот пост зависи од Духовден и ПОКРВЕНИК, Св. Атанас, Ресекогаш различно трае, зашто ако сенско – ранохристијанска базили-Велигден е порано, постот е по-ка над северозападната периферидолг. М. Кит. ја на селото. Базиликата има трисот кемерче, пак, е тесно шарено појасче што се опашувало најодозгора, над скутачите. Ј. Р.-П.