МОРАВСКА КИРИЛОМЕТОДИЕВСКА КНИЖЕВНА ШКОЛА. претставува најстара фаза од развојот на словенската писменост. Подразбира литерарна дејност на Константин-Кирил и Методиј и нивните ученици во времето на Моравската мисија (863885), во текот на која се поставени темелите на словенската писмена култура. Моравската школа воведува оригинално словенско писмо – глаголица, составено од Константин-Кирил, и прв словенски писмен јазик – старословенскиот, базиран врз јужномакедонска дијалектна подлога. Овој јазик е близок до прасловенскиот. Во текот на употребата во В. Моравија во него навлегуваат одделни јазични средства од западнословенско потекло, кои стануваат составен дел од моравската јазична норма. Моравската школа развива богата литерарна дејност, преводна и оригинална. Преведени се сите основни прирачници неопходни за вршење литургија, за христијанска просвета и за организирање на христијанскиот живот. Книжевниот опус на Моравската школа не е комплетно зачуван, најстар познат ракопис се Киевските ливчиња (мисал) од Ⅹ в. Поради тоа тој се реконструира врз основа на подоцнежни преписи, кои ја чуваат кирилометодиевската традиција. Меѓу нив, покрај преписите на Преславската школа, особено важно место заземаат најстарите глаголички ракописи препишани во Охридската школа. ЛИТ.: зб. Магна Моравиа, сборник стати к 1100. вѕроци прицходу бѕзантске мисе на Мораву, Праха 1965; Магнае Моравиае Фонтес Хисторици И-В, Брно 1966-1977; зб. Великая Моравия. Ее историческое и кулÏтурное значение, Москва, 1985; Васица Ј., Литерарни паматкѕ епоцхѕ велкоморавске, 863-885, 2. доплнене вѕдани, приправила З. Хауптова, Праха 1996; Марес Ф. В., Константиново дедицтви по 1100 летецх, 7-37, Подил св. Методеје на поцатцицх слованскехо писемництви, 38-45, Старослованскѕ списовнѕ јазѕк ве велкоморавскем стате, 46-60, зб. Цѕрилометодејска традице а славистика, Праха 2000. Зд. Р.