ФИГУРАТИВНА УМЕТНОСТ

ФИГУРАТИВНА УМЕТНОСТ. Почетоците на современата македонска уметност се поврзани за фигуративните претстави што имаат свој континуиран развој во текот на целиот ⅩⅩ в. Се појавуваат повеќе стилски изрази, почнувајќи од импресионизмот и експресионизмот (Д. А. Пандилов, Н. Мартиноски, Л. Личеноски), а во 50-тите години интимизмот, фовизмот, надреализмот (В. Ѓорѓиевски, В. Коџоман, С. Куновски). Во 60-тите и 70-тите години доминира експресионистичката струја (П. Мазев, Г. Чемерски). Покрај ова евидентна е појавата на новата фигурација, хиперреализмот и новата слика (Н. Франговски, Т. Луловски, Р. Анастасов, Д. Манев, А. Станковски). ЛИТ.: Борис Петковски, Современо македонско сликарство, Скопје, 1981. З. Ал.-Б. стор, залагајќи се за демократизација и социјализација на уметноста. Приредил повеќе самостојни изложби во Република Македонијаи странство: Валево (1973; 1976), Скопје (1973, 1975, 1976, 1978 – со Симон шемов, 1985, 1986), Белград (1976), Каиро (1984), Битола (1986), Неготино (1986), Зрењанин (1986), Белград (1986). ЛИТ.: ЛјупкаДамјановска, Македонскимлади уметници, Салон МСУ (каталог), Београд, 1975/1976; БорисПетковски, Фигурација 1970 година, Девети Плави Салон (каталог), Задар, 1977, 91, 97, 103 (со 2 репродукции); Антологија на македонската Кочо Фиданоски: „Кон недофатливото“, диптих (1989)