БИТОЛСКИ ТРИОД – македонски ракопис од Ⅻ в. Го пронашол Јордан Иванов во 1907 г. во Бугарското трговско претставништво во Битола, каде што бил доне-сен од околните села во 1898 г. Тој ги дава првите податоци за ракописот, а детален опис подоцна (1969) прави Христо Кодов во својот Опис на ракописите. Пишуван е на пергамент и има 101 лист. Не е целосно зачуван (недостигаат повеќе листови). Не постои поделба на посен и цветен циклус, а се разликува од другите триоди поради скратувањата што се направени со цел што побргу да се заврши препишувањето. Пишуван е од граматик Георги, најверојатно во Западна Македонија, во црква, село или манастир по име „Св. Врачи”, врз основа на глаголичка предлошка што се потврдува од фактот што во него има одделни пасуси, како и записи на граматикот Георги, пишувани со глаголичко писмо. Покрај преводните химнографски текстови пишувани од византиски црковни писатели, ракописот содржи и оригинални литературни дела од жанрот на црковната поезија, чијшто автор е познатиот средновековен писател Константин Преславски. Триодот е од макед. јазична редакција, а неговите јазични особености претставуваат важен извор за проучување историјата на макед. јазик. ЛИТ.: Јордан Иванов, Български старини из Македони®, Софи®, 1931, 452–467; Хр. Кодов, Опис на слав®нските ръкописи в библиотеката на Българската академи® на науките, Софи®, 1969, 62–75; Јордан Заимов, Тхе Кицево Триодиум (Цод. Софиа, БАН, 38), алсо кноњн ас тхе Битола триодиум ан олд Булгариан манусцрипт фром тхе XI-Ⅻ центурѕ. Теџт ин трансцриптион, полата к7нигопис6наја, Нијмеген, новембер 1984, 10–11, 202 стр.; Стоја Поп-Атанасова, Лингвистичка анализа на Битолскиот триод, Скопје, 1995, 142 стр. Ст. П.-А. БИТОЛСКИ УНИВЕРЗИТЕТ –