ХЕНРИХ И Фландриски (1177–1216) – латински император (1206– 1216), син на Балдуин Ⅴ и Маргарита, втор и најуспешен владетел на Латинското Царство, помал брат на императорот Балдуин Фландриски. По заробувањето на Балдуин од Бугарите, во битката Хенри И Фландриски кај Адријанопол (1205), владеел како регент, а по смртта на Балдуин бил крунисан за император. Водел успешни војни со соседите: Бугарија, Никеја, Епир и Стрез. Во негово време Латинското Царство го достигнало врвот во својот развиток. Статуа на Херакле најдена во Костинци (Ⅲ в.)