ЧЕТВРТА МАКЕДОНСКА МЕРИДА – автономна област, формирана по паѓањето на Македонија под римска власт (168 г. пр. н.е.), со одлука на римскиот Сенат. На претставниците на македонските градови одлуката им ја соопштил римскиот конзул Емилиј Павел на Собранието во Амфиполис (167 г. пр. н.е.). Ги зафаќала западните делови на Македонија (Горна Македонија), до Епир и Илирија, како и дел од Пајонија и од Девриоп. Главен град на областа бил Пелагонија. Основни административни единици биле градските општини (цивитатес), а на чело се наоѓало собрание составено од претставници на градовите. ЛИТ.: Ф. Папазоглу, Македонски градови у римско доба, Скопје, 1957. К. Аџ.