ПИСАРИ – книжевни дејци од средновековјето, творци на многубројни богослужбени книги Планината Пирин што се пишувале во црквите и во манастирите со кои како мрежа била покриена целата територија на Македонија. Поради својата скромност, писарите најчесто не го забележувале своето име, но има и исклучоци, па можеме да ги наведеме имињата на граматик Георги, поп Добромир, поп Јован, поп Добрејшо, Драган, Добријан, Јосиф, Тихота и Белослав, Никола Брата, поп Михаил, Станислав, Владислав Граматик, Димитар Кратовски, Јоан Кратовски, Висарион Дебарски, Пахомиј Слепченски и многу други. В. Д. потоа таа била позајмувана со повеќе или помалку адаптации и за други јазици (етрурски, латински, словенски и др.). Така се усовршувал и материјалот врз кој се пишувало: глинени плочки, коски, камен, палмови лисја, иверки (особено од бука), папирус, пергамент до хартија и компјутерски (електронски) записи. Во античко време с¢ до ⅩⅤ в. се пишувало во централниот дел на страницата, така што отстрана да останат широки белини (схолии или маргини), на кои читателот 12 3 4 6 5 89 7 ПИСМА: 1.Сумерско, 2. Египетско, 3. Кинеско, 4. Критско-микенско линеарно Б, 5. Санскритско, 6. Латинично, 7. Арапско, 8. Глаголица, 9. Кирилица